آرامگاه کمال‌الملک، یکی از شاهکارهای معماری و هنری در شهر نیشابور، ایران، به یادآوری و احترام به یکی از بزرگترین نقاشان و هنرمندان معاصر ایران، محمد غفاری، معروف به کمال‌الملک اختصاص دارد. این آرامگاه به شکلی منحصر به فرد و با ترکیب عناصر معماری سنتی ایرانی با افکار مدرن طراحی شده است و نمونه‌ای استثنایی از تلاقی هنر و معماری در مکانی مقدس و فرهنگی.
محمد غفاری که با نام مستعار کمال‌الملک شناخته می‌شود، در دوره‌ای که ایران به دوره معاصریت و تحولات هنری دست پیدا می‌کرد، در عرصه نقاشی فعالیت خود را آغاز کرد. او با ترکیب عناصر سنتی ایرانی با تکنیک‌های نقاشی مدرن و در عین حال مبتکرانه، به یکی از نقاشان برجسته دوره معاصر تبدیل شد. آرامگاه کمال‌الملک، جاذبه‌ای است که در طراحی و ساخت آن از مشخصات هنری و معماری شاخص این هنرمند استفاده شده است.
ساختمان آرامگاه به دستور هوشنگ سیحون، معمار برجسته ایرانی، طراحی و ساخته شده است. طراحی این بنا از دو مربع با تناسب یک به دو شکل گرفته است. در هر ضلع مربع، یک قوس دایره‌ای ظاهر می‌شود که به هندسه‌های منحنی و زیبا می‌انجامد. ترکیب این قوس‌ها و تلاقی‌های آن‌ها باعث ایجاد شکل‌های هندسی مخروطی شکل در بالای بنا می‌شود که به طراحی زیبا و خاص آن اضافه می‌کند.
کاشی‌های معرق آرامگاه کمال‌الملک به رنگ‌های متنوع و طرح‌های گوناگون تزئینات زیبا و متنوعی را در سطوح بنا ایجاد کرده‌اند. این تزئینات هماهنگی زیبایی با آرامگاه عطار نیشابوری دارد و نمایشی متفاوت از هنر و معماری ایرانی را به تصویر می‌کشد. از مصالح مختلفی نظیر بتون، سنگ و کاشی در ساخت این آرامگاه استفاده شده است.
آرامگاه کمال‌الملک نه تنها یک محل قرارگاه جسدی بلکه نمایانگر هنر و ارزش‌های او در فرهنگ ایرانی است. این بنا با طراحی منحصر به فرد، تزیینات هنری و ارتباط با فرهنگ و هنر ایرانی، جزء جواهرات فرهنگی و گنجینه هنری این کشور محسوب می‌شود.
